ස්ටාර්ස්ලා ඕනෑ නැත, එකම ස්ටාර් මම පමණය





අග විනිසුරු ශිරාණි බණ්ඩාරනායකට එරෙහිව ඇයව පත් කල ආණ්ඩුව විසින්ම දෝෂාභියෝගයක් ගෙනවුත් ඇත.

මේ දෝෂාභියෝගය මගින් රාජපක්ෂ රෙජිමය   රටට දෙන පණිවිඩය කුමක්ද?

උඹලා කොතරම් ලොක්කන් වූවත් අපිට එරෙහි වූවොත් වන්නේ මෙයයි. උඹලා සියලු දෙනා ජීවත් විය යුත්තේ අප කියන ලෙසටය. බෙරේ ගසන්නේ අපය . ඒ තාලයට නුඹලා නැටිය යුතුය.

එසේ නොවුනහොත් නුඹලා  අතීතයේ අපට කොපමණ බැල මෙහෙවර කර තිබුනත් අප නුඹලාට කෙලවන්නෙමු.

මෙරටට පොරවල් අවශ්‍ය නැත. අවශ්‍ය අපට අවැසි ලෙස  වැනෙන රූකඩ පමණි. මෙහි සිටිය යුතු එකම පොරවල් වන්නේ අපය . අප පමණය.

පණිවුඩය එයයි.

මේ පණිවුඩය මීට පෙර ඉතා පැහැදිලි ලෙස කීප වතාවක් කියා තිබේ.

ඒ අතරින් ඉතාම ප්‍රසිද්ධ ලෙස එය කියා සිටියේ කලක් රාජපක්ෂලාගේම හමුදාවේ හමුදාපති ජනරාල් සරත් ෆොන්සේකාටය.

තමන් ගැන මහත් අධිතක්සේරුවකින් සිටි හා තවමත් සිටින ජනරාල් ෆොන්සේකා යුද්ධයේ තම භූමිකාව නිසා තමන් සිංහල ජනයා අතර මහත් වීරයෙක් වී ඇතැයිද තාරකාවක් වී ඇතැයිද සිතුවේය. ඒ නිසා ඔහු රාජපක්ෂ රෙජිමයට අභියෝග කලේය.

එහෙත් රාජපක්ෂලාට තමන් හැර වෙනත් තාරකා රටේ සිටීම ප්‍රිය නැත. එසේම තමන්ට අභියෝග කරන උන් කොහොමටත් ප්‍රිය නැත. ඔවුනට අවශ්‍ය නිවට කීකරු නියාලු අතවැසියන් පමණි. තමන්ට අවශ්‍ය පරිදි නැටවෙන වීරවංශලා බඳු රූකඩ පමණි. ඒ නිසා  වීර ෆොන්සේකාගේ වීර චාරිකාව කෙලවර වූයේ වසර දෙකක් සිර ගෙයි තැපීමෙනි.

දැන් අලුත්ම ගොදුර ශිරාණි බණ්ඩාරනායකය.  ඇය කුමන හෝ හේතුවකට ඔවුනට කීකරු නොවී ස්වාධීනව සිටීමට තීරණය කර තිබේ. මේ තරම් පැහැදිලි ලෙස පණිවුඩය දී තිබියදී එය අවබෝධ කර ගන්නට බැරිනම් අහිංසක උතුමාණන් මක් කරන්නද?

දැන් ඇයට පහර දීමට පටන ගෙන තිබේ. සරත් ෆොන්සේකාගේ සිදු වීමේදී  මෙන් නොව මෙහිදී පහර වදින්නේ සමස්ත අධිකරණ පද්ධතියටමය .

මෙම දෝෂාභියෝගයෙන් මෙරට අධිකරණ පද්ධතියට කියා සිටින්නේ අපට අවශ්‍ය පරිදි තීන්දු නොදුනහොත් උඹලාට වන්නේද මෙයයි යන්නයි.

මෙරට ජනයාට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පිලිබඳව යම් හෝ බලාපොරොත්තුවක් ඇති කලේ අධිකරණය ස්වාධීන ව කටයුතු කරන්නේ යැයි තිබූ අදහසයි. මෙරට ඊනියා වාමාංශිකයන්ගේද සහය ඇතිව සම්මත කල 18 වැනිසංශෝධනයෙන් මෙරට ප්‍රජාතන්ත්‍ර වාදය  මිනීපෙට්ටියකට දමා වසා තිබේ . එම මිනී පෙට්ටියට ගසන අවසාන ඇණය මෙම දෝෂාභියෝගයයි.