පුත්‍ර භිල්ල ජාතකය

 

තවද යටගිය දවස ජම්බුද්වීප අසබඩ   රජපස පුරයේ මැද මූලනි බ්‍රහ්මදත්ත නම් රජ්ජුරු කෙනෙකුන් රාජ්‍ය කරමින් සිටිනා සඳ  හිටංපාල නම් වූ  ඇමත්තා තෙමේ රජ්ජුරුවන්ගේ සතුරන් හා රහස් කතා කොට උහු  පලවා හැර තෙමේම  රාජමස්තක වෙන්ට කුමන්ත්‍රණ කොටපියා සිටියහ.

 

බොහෝ කල් බලා සිටත් රජ විය නොහී ගත් රනිලයා නම් වූ හිටපු  මහමැතියා ද හිටංපාල ඇමත්තාට සහය දෙන්නේ මැදමූලනි බ්‍රහ්ම දත්ත පලවා හැර හිටංපාල  ඇමත්තා මහරජ්ජුරුවන් ලෙස අභිෂේක කොටපියා රනිලයා  තෙමේ නැවතත් මහ මැතිකමින් සැනහී සිටින්නාහු, සිතන්නේ ඉදින් මැදමූලනියා රටේ භාණ්ඩාගාරය සිස් කොට උගේ සුතනඹුවන්ගේ සුඛ විහරණයම හැදුවේය. රටවැස්සන් සාදුකින් අඬද්දී සුර සැප වින්දෝය.

ඉදින් මා ද හිටංපාල ඇමත්තාටද යටහත් වී ඉන්ට සිද්ධ වූ යේ , මීයක් කඩන්නේ අත ලෙව කන්ටදැයි සිතා භාණ්ඩාගාරය තුලට වැද එහි බිල් නම් වූ පත්‍රිකා  වර්ගයක් හැර සොරා ගන්ට අන් දෙයක් නොදු‍ටුවේ භාණ්ඩාගාර බිල්පත්‍රිකා රාශියක්ද ‍රැගෙන තම යහලු මිත්‍රාදින්ට බෙදා දුන්නේය  උනට දෙන්ට අන් දෙයක් නැත්තේ විස්සෝපව සිටින්නේ  මැදමූලනියා කිසිත් ඉතිරි නොකොටම සොරා කා ඇතැයි සිත සිතා ඉන්නේ මුහු කල දෑට කදිම පාඩමක් උගන්නාපිය මනායැයි සිතා විශ්වාසී  රාජපුරුෂයන් කැලක් බනවා  අද සිට තොප එප්සයිඩියෝ නම් වන්නාහ. තොපගේ කාරිය වනුයේ මැදමූලනයා හා උහුගේ සහචරයන් විසින් සොරා කෑ රාජසම්පත් සොය සොයා සොරුනට දණ්ඩණය දීම යැයි කියූහ.

 රාජපුරුෂයෝද සොරා කෑ ධනය සොයන මෙන් එකෙල මෙකෙල වෙමින් සිටිනු දැක මැදමූලනී දිරිමත්ව සිතන්නේ මා ද මාගේ පුතුන්ද සොරා කෑ ධනය මුන් ට සොයා ගත නොහැකිමය,  කුමට බිය වන්නටද සිතා  මහ හඬින් නාද කරන්නේ "එම්බ හිටංපාල  , එම්බා රනිල කොලුව හැකිනම් මා අල්ලා ගනුව , මා බිය නැත "යි ගුගුළේය. තවද මැදමූලනියා කියන්නේ " එම්බල දුෂ්ට කොලුවනි, තොප වෛරය මා හා සමග නම් මා සමග සටනට එනු, මගේ නෑ හිත මිත්‍රාදීන්ට හිරිහැර නොකරව , " යිද මරු විකලෙන් මෙන් දොඩන්නේය.

එකල්හි එපසයිඩියෝ ද සියල්ල පිරික්සා බලා මැදමූලනියාගේ කණි‍ටු පුත් යෝ නම් වූ  මානවකයා මහත් සේ  රන් කහවණු විශුද්ධ කර ඇතැයි කියා උහුව අල්ලා පිටිතල බැඳ පියා සිපිරිගෙට දක්කා ගෙන ගොස් සිර කර තබා සිටියෝය. යෝ නම් වූ මානවකයා තමන්ගේ  වෑපාර ආදිය කරන්ට කහවණු ලැබුනේ කෙසේදයි කියා ගත නොහැක්කේ එක එක පුරුෂයා තමන්ට ණය දුන් බව කියන්නේ , එපසයිඩියෝද ඒ පුරුෂයන් ගෙන්වා හගිස්සවන්නේ තමන් නම් යෝ මානවකයාට කහවණු නොදුන් බව ම කියා සිටින සඳ  යෝ මානවකයා සිරකුටියේම තපින්නට වන නියායකැයි සියල්ලෝ සිතන්නාහු.

එනුවර වසන එක් එක් පුරුෂයන් හා  ස්ත්‍රීන් රහසින් එක එකා හා කියන්නේ  " සිංහ නාද කල මැදමූලනියා කොහිබද, ඉදින් උහු පැමිණ මාගේ පුතනුවන්ට වෑපාර කරනුන් වස් කහවණු දුන්නේ මම්ම වේදැයි නොකියන්නේ මන්දැ, උහු එසේ නිර්භීතව එන්නේ නම් යෝ මානවකයා නිදහස් නොවන්නේ දැයි   තැන් තැන් වල කියන්නාහු, ඒ වදන් මැදමූලනියාගෙ කණටද වටෙන්නේ මහත් සේ විලි වැද කලු කබා නම් වූ වස්ත්‍රාභරණයෙන් සැරසී යහන් ගබඩාවේ සැඟව  තුන්මුල්ලේ විමලයා හෝ ගොම්මන්පිලයා හෝ පැමිණ යෝ මානවකයාට කහවණු දුන්නේ අප යැයි කිව්වොත් කදිම යැයි දහවල් සිහින දැක දැක බමන මතින් සිටින්නාහු  නින්දට වැටී මහත් වූ බයංකර සිහිනයක් දැක බිය වී දහඩියෙන් තෙමී නැගිට විලාප දුන්හ.

ඉදින් ඒ සිහිනයේ විස්තර කෙසේද යත් රාජත්වයද ධනයටද අස්වාමිකව තැවුලෙන් සිටින මැදමූලනියා තෙමේ තමාගේ අතිජාත මිත්‍රාය වන මකර රජුන් හමුවට යන්නේ පිලිසරණක් ඉල්ලා සිටින සඳ මකර රජු තෙමේ කියන්නේ "තාගෙන් මට කම් නැත මා දැන් හිටංපාල හා රනිලුන් සමග සන්ධාන ගතව සිටින්නමෝ වෙම්හ, තා යන අතක යවයි" කීහ.

උහු  ද සියොලඟ දදියෙන් තෙත්ව සිතන්නේ රජකම් කලත් කලකම් පල දීම නම් මකර රජුටත්  නවතනු නොහැකිය, මේ උගුලෙන් ගැලවෙන උපායක් නොසොයා ගත හොත් මා කම්මුතුය යැයි  සිත සිතා වලප්නෝය.

මැදමූලනියා මම නම් කිසිවෙකුට බිය නැතිම්හ යි ගෝරනාඩු කලද බියෙන් වෙලෙවි උහුගේ පුතෙකුන් බිල්ලට දී සිටින සැටි දූ‍ටු එනුවර වැස්සෝද  මූගේ කථාව දෝලාවෙන් ගමන පයින් යැයි අතීත උපමා කතාද මැදමුලනියා එප්සයිඩියට බිය නැතැයි කිව්වා වගේ ආදි වශයෙන් නව උපමාද ගොතා කිය කියා ප්‍රීතියෙන් පිනා යන්නේ, සියලු ප්‍රශ්න අමතකව නටමින් ගයමින් සිටින්නෝය.